Donderdag 10 december 2015 ontving Annemarie Sybrandy de eerste ViB award. Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een ViB’ster die door de andere leden het meest gewaardeerd wordt om ondernemerschap en persoonlijke kwaliteiten,
Wat is je dienst of product en op wie richt jij je?
Ik verzorg voornamelijk mozaïekprojecten in groepen en gemeenschappen. Dat kan in een buurt zijn bijvoorbeeld, of met een familie voor een grafsteen. Ik verzorg ook creatieve workshops met andere materialen, zoals fietsbanden. De doelgroepen veranderen steeds. Tussen de mozaïekprojecten door vlechten zich de kinderfeestjes en vrijgezellendagen.
Vertel in het kort je ondernemersverhaal.
Ik ben sociaal cultureel werker van oorsprong. Ik had een baan tot ik zwanger werd van m’n eerste kind. Ik nam ontslag en realiseerde me toen dat er op een andere manier geld moest komen. Ik maakte een levensgrote afbeelding van Venus voor een vriendin in de tijd dat de kinderen naar de crèche waren. Ik begon met twee dozen materiaal die ik onder de kast schoof en ik gebruikte de eettafel als werktafel. Zeil erover als we moesten eten. Toen ik de Venus eenmaal af had, zag mijn man ook dat dit ‘leuke bezig zijn met mozaïek’ serieuze vormen ging aannemen.
Daarna had ik het meer voor elkaar dat ik een atelier had. Van het platte vlak ging ik naar 3-dimensionaal. Ik deed de kunstacademie in Haarlem, waar ik uitgedaagd werd om wat minder ‘harmonieus’ te werken. In de loop van 17 jaar heeft zich dat uitgebouwd naar kunstenaarschap. Ik ben cursussen gaan geven, kinderpartijtjes, vrijgezellenfeestjes. En ik heb me altijd gerealiseerd dat ik daarmee ook een netwerk opbouwde.
Ik begin vaak achteloos aan iets. Zoals het grafmonument voor m’n vaders graf ontstond doordat ik zei: ‘Ach, zullen we dat samen even in elkaar mozaïeken?’ In Den Haag heb ik een project begeleid om een Gaudi-bank te maken. Een oud-collega uit Amsterdam wilde zelf dit project niet trekken, maar wist dat ik gewend was groepen aan te sturen en dat ik gevoel had voor het werken met kleuren in mozaïek. Voor mij was dat ook een giga-project, maar ik had al snel een structuur voor ogen, zowel technisch als met de bemensing. Dáár ben ik op ingehuurd. We hadden steeds vrijwilligers die we goed maakten in mozaïeken, die een deel van de begeleiding op zich konden nemen. Ik kon me dan bezig houden met het overzicht en technische en praktische voortgang.
Ná Den Haag leek het mij prachtig als er zoiets ook in Heemstede kon staan. Dus heb ik ook de gemeente in m’n netwerk opgenomen. Ik heb ze om te beginnen laten weten dat deze Heemsteedse miep dit soort projecten kán maken. Uiteindelijk werd ik gebeld en heb ik in Groenendaal ook een bank neer mogen zetten. Ook bij scholen, op muren van flats, bij bejaarden- en verzorgingstehuizen maak ik projecten, die ik sámen met leerlingen en bewoners projecten doe, waardoor het echt van hen wordt. Daarbij komen er onverwachtse samenwerkingen tot stand, met m’n broer, m’n man, ouders van school. Dáár heb ik zó’n plezier in!
Wat wil je graag bereiken met je bedrijf?
Het liefst doe ik buurtprojecten met mensen die een beetje beperkt zijn, of wat ouder, of niet zo goed met elkaar omgaan. In die projecten groeien mensen. Ze maken iets wat ze niet gedacht hadden dat ze kunnen doen. Er ontstaan mooie ontmoetingen, mooie gesprekken. Iedereen voelt zich in z’n kwaliteit aangesproken. Na werken aan dit soort projecten ga ik altijd fluitend naar huis en ben ik verwonderd dat ik voor dit ‘vriendinnenschap maken’ óók nog betaald wordt. Één aspect wat ik daar ook altijd in meeneem is dat de groep die zoiets gemaakt heeft ook geëerd wordt met een publicatie in de krant.
Wat is je belangrijkste les als ondernemer?
Mijn grootste succes vind ik eigenlijk het lobbyen in Heemstede na het prachtige project in Den Haag Twee jaar lang heb ik volgehouden te lobbyen en ik wist: als ik nu een opening vind in de gemeente, dan heb ik iets dat voor m’n hele leven van belang is. Ik heb heus wel gewanhoopt tussendoor, maar toch ben ik als een pitbull blijven bouwen. Niet drammerig hoor, meer in de vorm van voorlichting geven, uitnodigen als er weer iets opgeleverd werd, contact warm houden en geloven dat de ‘ja’ wel een keer komt.
Ooit noemde ik mij Crea Bea en, hoewel het niet zo’n hippe term is, is dat eigenlijk een term die mij altijd bekrachtigt. Ik denk dat elk mens zoiets heeft, dat er altijd al in gezeten hebt, en waar je altijd op kunt vertrouwen. Zoek daar naar en vertrouw er op!
Hier vind je de website van Annemarie: annemariesybrandy.nl
Ook in the spotlight? Stuur dan direct even een mailtje naar het secretariaat.