Ik zit in een espressobar en besluit mezelf te trakteren op een chocoladegebakje. Hij is heerlijk! Hij heeft verschillende laagjes en er zit een dikke quenelle van pure chocolademousse bovenop. Ik geniet. Maar hij is veel machtiger dan ik had gedacht. Ik merk dat ik wens dat ik hem met iemand kon delen. Pas daarna realiseer ik me dat ik ook een deel kan laten staan. Raar is dat. Nu ben ik al zo lang met bewust eten bezig, en dan kost het me toch even om op het idee te komen.
Ik laat de rest van het gebakje staan. De chocolademousse is er nog; ik bewaar het lekkerste graag voor het laatst. Na een paar hapjes wordt het minder lekker en is m’n lekkere trek echt gestild.
Ik word me bewust van alle gedachten die bij me opkomen. Wat zullen anderen ervan vinden dat ik gebak laat staan? En zullen de medewerkers nu niet denken dat ik het niet lekker vond? Ik twijfel zelfs of ik het toch niet op moet eten. Gelukkig word ik me ook hier van bewust, en volg ik m’n eigen behoeften.
Wat een complexiteiten allemaal rond Mindful eten. In theorie is het zo helder: Geniet volop en stop als je genoeg hebt. De praktijk is ingewikkelder. En zo leuk om te onderzoeken!
Wat zijn jouw ervaringen met de praktijk van Mindful eten? In de theorie lijkt het zo eenvoudig. En wat kom je allemaal in de praktijk tegen?
@ Titia Bakker van Haarlem Counseling
Het originele artikel vind je op: www.haarlemcounseling.nl
Geef een reactie